Ο Αυγουστος στην Παράδοση

 Ο Αύγουστος στην παράδοση

Ο Αύγουστος ήταν ο έκτος μήνας στο ρωμαϊκό ημερολόγιο και λεγόταν sextilis, αλλά προς τιμήν του Οκταβιανού Αύγουστου τον μετονόμασαν σε Αύγουστ (Σεβαστός) το έτος 8 π.Χ. . Ο ίδιος ο Οκταβιανός το 4 π.Χ. πρόσθεσε μια ακόμα μέρα. Λέγεται ότι το έκανε για να μην υστερεί ο μήνας αυτός ο αφιερωμένος στον ίδιο σε μέρες από τον Ιούλιο που είχε 31 μέρες και ήταν αφιερωμένος στον Ιούλιο καίσαρα. Αντίστοιχος μήνας των αρχαίων Ελλήνων ήταν ο Μεταγειτνιών, ενώ στο Βυζάντιο ήταν ο τελευταίος μήνας και η 31 Αυγούστου λεγόταν κλειδοχρονιά. Ο λαός τον ονόμασε συκολόγο, Δριμάρη, Αλουστος, Πενταφάγης, παχομύγης, τραπεζοφόρος.

H συνέχεια στην Σελίδα Λαογραφία 2021.

Νεκρικά έθιμα Δερβιτσάνης Ηπείρου

 Νεκρικά έθιμα Δερβιτσάνης Ηπείρου

Παρακάτω θα αναφερθούμε στα έθιμα, τα οποία αναβιώνουν από συγγενείς, φίλους και συντοπίτες κατά τις τελευταίες στιγμές της ζωής του νεκρού ανθρώπου, αλλά και κατά τη διάρκεια της ταφής του.

Για πολλούς μπορεί να θεωρηθεί μακάβριο, ωστόσο και αυτό αποτελεί ένα σταθμό της μακραίωνης ηπειρώτικης παράδοσής μας. Ο θάνατος κάποιες φορές μπορεί να είναι αιφνίδιος και κάποιες άλλες όχι.

Οι άνθρωποι μέσω των διαφόρων τελετουργικών, μπορούν να αναδεικνύουν ακόμη και μια ιδιάζουσα φιλοσοφική πτυχή του συγκεκριμένου γεγονότος. Και μόνο η θεοποίηση του θανάτου στον αρχαίο κόσμο, με την προσωποποίηση του στο πρόσωπο

του Άδη, αποδίδει την ιδιαίτερη σημασία και συνάμα τη φροντίδα.

Εξάλλου η λέξη «κηδεύω» σημαίνει «φροντίζω». Τη σημαντικότητα την οποία αναφέραμε παραπάνω την μαρτυρούν επίσης και όλα τα αρχαία ευρήματα [1], τα οποία σχετίζονται με το θάνατο και είναι φιλοτεχνημένα με μεγάλη προσοχή.

Η συνέχεια του άρθρου στη Σελίδα Διάφορα Άρθρα 3

Ένα δυσάρεστο γεγονός

 

Η οικογένεια και οι φίλοι του Νόστου θρηνούν σήμερα τον θάνατο ενός προσφιλούς ανθρώπου, πατέρα μέλους μας. 

Να έχει καλό Παράδεισο.