...Ο Νόστος Γαλατσίου Λαογραφικός & Χορευτικός Όμιλος σας εύχεται Καλή Χορευτική Χρονιά

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2025

Παροιμίες

Παροιμίες

 

 

Παροιμία ονομάζεται ένα σύντομο απόφθεγμα που εκφράζει -τις περισσότερες φορές με αλληγορικό τρόπο- ισχυρισμούς που αποτελούν το απόσταγμα μακράς πείρας πολλών ανθρώπων. Έτσι, οι παροιμίες προσλαμβάνουν πολλές φορές έναν διδακτικό χαρακτήρα.

 

Συχνά είναι σύντομος έμμετρος ή πεζός λόγος, που διατυπώνει παραστατικά μια σοφή γνώμη, διαπίστωση ή συμβουλή, που επαναλαμβάνεται στον καθημερινό λόγο, ως επιχείρημα ή παράδειγμα.

 

Διακρίνονται από ζωηρή και πλούσια σε εικόνες φαντασία, ενώ τις περισσότερες φορές έχουν τη μορφή κάποιου δίστιχου. Οι πηγές παραγωγής των παροιμιών ποικίλουν: Μία παροιμία μπορεί να προέρχεται από κάποιο λαϊκό μύθο ή από κάποια φράση ενός ιστορικού ή όχι προσώπου, να σχετίζεται με κάποιο ιστορικό γεγονός, να αντλείται από τους στίχους ενός λαϊκού τραγουδιού κ.ά.

 

Αν και οι παροιμίες έχουν περάσει στη συνείδηση του κόσμου σαν λαϊκή σοφία, δεν παύουν ωστόσο να αποτελούν και αυτές με τη σειρά τους ένα είδος λογικής πλάνης όπως η πλάνη της προσφυγής στην πλειοψηφία.. Έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι διάφορες ισχυρές πεποιθήσεις μεγάλου μέρους των ανθρώπων έχουν αποδειχτεί εκ των υστέρων λάθος, όχι μόνο σε επίπεδο λαϊκής σοφίας αλλά ακόμα και σε επιστημονικά θέματα όπως η περιστροφή των ουρανών γύρω από τη Γη. Ο καλύτερος τρόπος να αποδοθεί η πλάνη που μπορεί να κρύβεται πίσω από «λαϊκές σοφίες» είναι οι αντικρουόμενες παροιμίες: η ισπανική λαϊκή σοφία λέει «Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία» και η τούρκικη λαϊκή σοφία λέει «Η ελπίδα είναι το ψωμί των φτωχών».

 

Όπως και να έχει οι παροιμίες αποτελούν συσσωρευμένη εμπειρία χιλιάδων ανθρώπων και μπορούν σίγουρα να εμπλουτίσουν τις γνώσεις του καθενός και ενίοτε να λειτουργήσουν συμβουλευτικά, αλλά θα πρέπει να περνάνε και από περαιτέρω προσωπική ανάλυση, όπως και οτιδήποτε άλλο που βρίσκει «αληθοφάνεια» είτε σαν γνώμη των πολλών είτε σαν άποψη της αυθεντίας.

 

Μερικές από τις πιο γνωστές ελληνικές παροιμίες είναι:

 

  1. Από πίτα που δεν τρως, τι σε νοιάζει κι αν καεί.
  2. Από την πόλη έρχομαι και στην κορυφή κανέλα.
  3. Από το στόμα σου και στου θεού τα αυτί.
  4. Απρίλης με τα λούλουδα και Μάης με τα ρόδα.
  5. Αργεί ο Θεός και σκάει ο φτωχός.
  6. Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες.
  7. Άρπαξε να φας και κλέψε να 'χεις.
  8. Άσπρος ήλιος, μαύρη ημέρα.
  9. Αύγουστε καλέ μου μήνα, να 'σουν δυό φορές το χρόνο.
  10. Άφησε το γάμο και πάει για πουρνάρια.
  11. Βάλανε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
  12. Βαράει το σαμάρι ν' ακούσει ο γάιδαρος.
  13. Βασιλικός κι αν μαραθεί τη μυρωδιά την έχει.
  14. Βγάζει απ' τη μύγα ξύγκι.
  15. Βοήθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω.
  16. Βόϊδι πήγε, αγελάδα γύρισε.
  17. Βρήκαμε παπά, ας θάψουμε καμιά δεκαριά.
  18. Βρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ.
  19. Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι.
  20. Γέρασες και μυαλό δεν έβαλες.
  21. Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει.
  22. Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις.
  23. Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
  24. Άκουσε γέρου συμβουλή και παθημένου γνώμη.
  25. Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας.
  26. Άλλοι σπέρνουν, άλλοι θερίζουν.
  27. Αλλού με τρίβεις δέσποτα κι αλλού εγώ έχω το πόνο.
  28. Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες.
  29. Άμα δεν αστράψει, δε βροντά.
  30. Άμα δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ.
  31. Άμα δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει.
  32. Άμα είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας.
  33. Άμα έχεις νύχια ξύνεσαι.
  34. Άμα έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς.
  35. Άμα έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει.
  36. Αν παίζεις με το γάιδαρο, δέξου και τις κλωτσιές του.
  37. Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο.
  38. Απ' αστραπή κι απ' άρχοντα, καλό μην περιμένεις.
  39. Απ' τα ολότελα καλή και η Παναγιώτενα.
  40. Από αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.
  41. Από έξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
  42. Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια.
  43. Διψάει η αυλή του για νερό κι αυτός αλλού ποτίζει.
  44. Δυο γάιδαροι μάλωναν σε ξένο αχυρώνα.
  45. Δυο καρπούζια δεν χωράν σε μια αμασχάλη.
  46. Δώσε θάρρος στον χωριάτη να σου ανέβει στο κρεβάτι.
  47. Έβαλαν το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα.
  48. Έβγα έξω και πομπέψου κι έμπα μέσα και πορέψου.
  49. Έβγαλε το φίδι από την τρύπα.
  50. Εγώ το λέω στον σκύλο μου κι ο σκύλος στην ουρά του.
  51. Είδε ο τρελός το μεθυσμένο και φοβήθηκε.
  52. Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα.
  53. Εκατό η αλεπού, εκατόν δέκα τ' αλεπουδάκι.
  54. Έκαψα την καλύβα μου να μη με τρων οι ψύλλοι.
  55. Εκεί που δε σε σπέρνουν να μη φυτρώνεις.
  56. Εκεί που είσαι ήμουνα και δω που είμαι θα 'ρθεις.
  57. Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος.
  58. Έλα παππού να σου δείξω τ' αμπελοχώραφά σου.
  59. Έμαθα γδυτός και ντρέπομαι ντυμένος.
  60. Ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα.
  61. Ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη.
  62. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι.
  63. Έχασε τ' αυγά και τα πασχάλια.
  64. Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου.
  65. Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.
  66. Ζήτω που καήκαμε.
  67. Ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον πιστεύει.
  68. Ο ψύλλος και το βασιλιά σηκώνει.
  69. Ό,τι κάνεις, θα το βρεις κι ένα παραπάνω.
  70. Ό,τι πεις θα το λουστείς.
  71. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
  72. Οι πολλές γνώμες βουλιάζουν το καράβι.
  73. Όλα τα γουρούνια μία μύτη έχουνε.
  74. Όλα τα είχε η Μαριωρή ο φερετζές της έλειπε.
  75. Όλα τα πουλιά πάν' κι έρχονται κι ο σπουργίτης μένει.
  76. Όλοι αντάμα κι ψωριάρης χώρια.
  77. Όλοι κλαίν τον πόνο τους κι ο μυλωνάς τ' αυλάκι.
  78. Όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα.
  79. Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.
  80. Όποιος βαριέται να ζυμώσει πέντε ημέρες κοσκινίζει.
  81. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
  82. Όποιος δεν ευχαριστιέται στα πολλά, χάνει και τα λίγα.
  83. Όποιος δεν έχει μυαλό έχει ποδάρια.
  84. Όποιος έχει καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι.
  85. Όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια.
  86. Όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται.
  87. Όποιος μπαίνει στο χορό, χορεύει.
  88. Δε φοβάται το βουνό από τα χιόνια.
  89. Δείξε μου το φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι.
  90. Δεν έγινα παπάς ν' αγιάσω, έγινα παπάς για να περάσω.
  91. Δεν κάνει ούτε στο σακί ούτε στο σακούλι.
  92. Δεν ξέρει να μοιράσει δύο γαϊδάρων άχυρο.
  93. Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.
  94. Η γριά κότα έχει το ζουμί.
  95. Η καλή η μέρα από το πρωί φαίνεται.
  96. Η καλή νοικοκυρά, είναι δούλα και κυρά.
  97. Ή μικρός μικρός παντρέψου ή τρανός καλογερέψου.
  98. Η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη.
  99. Η τέχνη θέλει μάστορη κι η φάβα θέλει λάδι.
  100. Η τιμή τιμή δεν έχει και χαράς τον που την έχει.
  101. Η τρέλα δεν πάει στα βουνά.
  102. Η φτήνια τρώει τον παρά.
  103. Η φτώχεια φέρνει γκρίνια.
  104. Ήταν στραβό το κλήμα το έφαγε και ο γάιδαρος.
  105. Θέλεις θέρισε και δέσε, θέλεις δέσε και κουβάλα.
  106. Θέλω ν' αγιάσω κι ο διάβολος δεν μ' αφήνει.
  107. Θρέψε λύκο το χειμώνα, να σε φάει το καλοκαίρι.
  108. Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.
  109. Κάθε πέρσι και καλύτερα.
  110. Κάθε πράγμα στο καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
  111. Και την πίτα ολόκληρη και το σκυλί χορτάτο.
  112. Και του πουλιού το γάλα.
  113. Καινούργιο κοσκινάκι μου, και που να σε κρεμάσω.
  114. Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
  115. νουν όλες οι μέλισσες μέλι.
  116. Όποιος πάει για πολλά χάνει και τα λίγα.
  117. Όποιος πίνει βερεσέ μεθάει δυό φορές.
  118. Όποιος σκάβει το λάκκο τ' αλλουνού, πέφτει ο ίδιος μέσα.
  119. Όποιος φτύνει κατά πάνω φτύνει τα μούτρα του.
  120. Όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι.
  121. Όπου βγάνεις και δεν βάνεις, γλήγορα στο πάτο φτάνεις.
  122. Όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει.
  123. Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά.
  124. Όπου φτωχός κι η μοίρα του.
  125. Κάλιο αργά, παρά ποτέ.
  126. Κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε.
  127. Κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι.
  128. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
  129. Κάλλιο μία μέρα κόκκορας παρά πέντε μέρες κότα.
  130. Κάλλιο να σου βγει το μάτι παρά το όνομα.
  131. Καλομελέτα και έρχεται.
  132. Κάνε με σοφό, να σε κάνω πλούσιο.
  133. Κάνε παιδί να δεις προκοπή.
  134. Κάνε το καλό και ρίξ' το στο γιαλό.
  135. Κάνει την τρίχα τριχιά.
  136. Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.
  137. Καπνός χωρίς φωτιά δε γίνεται.
  138. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα.
  139. Κατά μάνα κατά κύρη κατά γιος και θυγατέρα.
  140. Κατά το ζώο και το φόρτωμα.
  141. Κι εγώ κακό χερόβολο και συ κακό δεμάτι.
  142. Κι ο Άγιος φοβέρα θέλει.
  143. Κλαίν' οι χήρες, κλαίν' κι οι παντρεμένες.
  144. Κοιμήσου χωρίς φαΐ και ξύπνα δίχως χρέη.
  145. Κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
  146. Κοντός ψαλμός, αλληλούια.
  147. Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει.
  148. Κουκί, κουκί γεμίζει ο κόσμος το σακί.
  149. Κράτα τα με να σε κρατώ να ανεβούμε το βουνό.
  150. Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.
  151. Λαγός τη φτέρη κούναγε, κακό του κεφαλιού του.
  152. Λέγε λέγε το κοπέλι, κάνει την κυρά και θέλει.
  153. Λέγε την αλήθεια, να έχεις το Θεό βοήθεια.
  154. Λείπει η γάτα χορεύουν τα ποντίκια.
  155. Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή.
  156. Μ' αυτό το πλευρό να κοιμάσαι.
  157. Μάζευε κι ας είναι ρώγες.
  158. Μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά.
  159. Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης..
  160. Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται.
  161. Με ξένα κόλλυβα μνημόσυνο.
  162. Με το στανιό ο σκύλος μαντρί δε φυλάει.
  163. Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα.
  164. Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.
  165. Μην παίζεις με τη φωτιά.
  166. Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
  167. Μία κοιλιά καλή κοιλιά κρατάει πέντε ημέρες.
  168. Μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
  169. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του μέρα.
  170. Μου 'ψησες το ψάρι στα χείλη.
  171. Μπάτε σκύλοι, αλέστε.
  172. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
  173. Μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος.
  174. Ν' άκουγε ο Θεός τον κόρακα, όλοι οι γάιδαροι θα ψοφούσαν.
  175. Να 'ταν τα νιάτα δυό φορές.
  176. Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει να φάει.
  177. Νηστικό αρκούδι δε χορεύει.
  178. Ο βήχας κι ο παράς δεν κρύβονται.
  179. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
  180. Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, μα αγαπάει και το νοικοκύρη.
  181. Ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται.
  182. Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει.
  183. Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται..
  184. Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι.
  185. Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φά' το.
  186. Ο λύκος από τα μετρημένα τρώει.
  187. Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του,
  188. ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του.
  189. Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
  190. Ο Μάης για τον τρυγητή κι ο Απρίλης για το θέρο.
  191. Ο Μανόλης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια.
  192. Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται.
  193. Ο παπάς πρώτα βλογάει τα γένια του.
  194. Ο πεινασμένος γάιδαρος, ξυλιές δε λογαριάζει.
  195. Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται.
  196. Ο τρελός είδε το μεθυσμένο και φοβήθηκε.
  197. Ο ύπνος θρέφει τα μωρά κι ο ήλιος τα μοσχάρια.
  198. Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίζει, πάλι η άνοιξη μυρίζει,
  199. μα κι αν τύχη να θυμώσει, μες στα χιόνια θα μας χώσει.
  200. Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς.

 

Πηγή: el.m.wikipedia.org

             moments112.com

 


 

Αναδρομή σε δύσκολα χρόνια. Το όργωμα πριν την τεχνολογία

Αναδρομή σε δύσκολα χρόνια. Το όργωμα πριν την τεχνολογία

 


Το όργωμα γινόταν στην αρχή μόνον με τα βόδια. Κάθε γεωργός για να θεωρείται νοικοκύρης έπρεπε να έχει ένα ζευγάρι βόδια. Όσοι ήταν φτωχοί και είχαν μόνο ένα βόδι, έπρεπε να βρουν έναν σύντροφο. Έτσι έκαναν σύμπραξη με κάποιον άλλον, συνήθως συγγενή τους, που είχε και εκείνος ένα βόδι και έκαναν το ζευγάρι.

 

Για τα βόδια έμπαινε ειδικός βοσκός, ο γελαδάρης, τον οποίο πλήρωναν οι γεωργοί ανάλογα με τα ζώα που είχαν. Κάθε πρωί σε ένα συγκεκριμένο μέρος του χωριού μάζευε τα βόδια από όλους τους νοικοκυραίους και τα πήγαινε για βοσκή. Το βράδυ τα επέστρεφε στο χωριό. Όταν έφταναν έξω από το χωριό κάθε βόδι έπαιρνε μόνο του το δρόμο για την αχυρώνα του. Οι αχυρώνες ήταν συνήθως δίπλα από τα σπίτια.

 

Όταν ερχόταν ο καιρός του οργώματος, οι γεωργοί πήγαιναν με τα βόδια στο χωράφι. Τα εργαλεία για το όργωμα τα φόρτωναν στο γαϊδούρι. Στο χωράφι έζευαν τα βόδια. Το ζέψιμο των βοδιών ήταν μια ολόκληρη διαδικασία. Έβαζαν πρώτα τα ζώα δίπλα δίπλα και τα έδεναν με στο ζευγά* (ζυγό) με τις Ζεύλες. Ύστερα περνούσαν το αλέτρι με το υνί. Σχεδίαζαν τους όργους. ΄Έπαιρναν την αξιάλι* στο ένα χέρι και με το άλλο κρατούσαν το αλέτρι. Όταν όλα ήταν έτοιμα, έκαναν το σταυρό τους και έδιναν την εντολή στα βόδια, να ξεκινήσουν το όργωμα. Η μέρα θα ήταν κοπιαστική.


Όταν τελείωνε το όργωμα άρχιζε η σπορά. Ο ζευγωλάτης, έσπερνε με τα χέρια. Έβαζε το σπόρο, σε έναν ειδικό τουρβά (σποριά). Ακολουθούσε μια αυλακιά και με το χέρι σκορπούσε το σπόρο. Για κάθε οργιά (τρία βήματα) και μια χούφτα σπόρο. Στη συνέχεια χρησιμοποιούσε πάλι το ζευγάρι για να περάσει με τη σβάρνα όλο το χωράφι για να σκεπάσει το σπόρο. Τελειώνοντας, σήκωνε το κεφάλι ψηλά, κοιτούσε το θεό και τον ήλιο. Έπρεπε να πάει τα βόδια στη βρύση για νερό και από εκεί στο βουνό. Εκεί θα τα άφηνε ελεύθερα να βοσκήσουν και να ξαποστάσουν. Θα τα έπαιρνε πάλι θα πήγαινε σε άλλο χωράφι για όργωμα.

 

Το αλέτρι με το ζευγά (ζυγό), τις ζεύγλες και το υνί και Γερμανός σιδερένιος

Ο γερμανός χρησιμοποιήθηκε όταν άρχισαν οι γεωργοί να οργώνουν με άλογα ή μουλάρια. Τα άλογα ή τα μουλάρια δεν χρειάζονταν να είναι ζευγάρι. Το όργωμα γινόταν και με ένα μόνο ζώο.

 

Λεξιλόγιο
Αλέτρι: Εργαλείο για το όργωμα. Αποτελούνταν από πολλά μέρη.
Κοντούρι: Το αλέτρι χωρίς το ζευγά και την προέκταση. Είχε μια λαβή από την οποία ο γεωργός καθοδηγούσε το υνί. Κατέληγε στο υνί.
Υνί: Σηδερένιο μυτερό εργαλείο, για να μπαίνει βαθιά μέσα στο χώμα και να το σκάφτει.
Ζευγάς: Από το ζευγά με τον οποίο ζευγάρωναν τα βόδια οι γεωργοί όταν οργώνουν λέγονται ζευγωλάτες.
Ζεύλες: Ζευγάρια από σιδερένιες ράβδους, για να δένει το λαιμό των βοδιών με το ζευγά.
Αξιάλι: Λέξη ομηρική. Μακρύ ξύλο με μύτη στην άκρη. Με αυτή κέντριζαν τα βόδια. Με την αξιάλι μετρούσαν και τις ώρες. Γνωστή η φράση για όσους αργούν να ξυπνήσουν "ο ήλιος ανέβηκε δυο αξιάλες ψηλά και σύ ακόμα κοιμάσαι;".
Γερμανός: Σιδερένιο είδος αρότρου.
Σβάρνα: Εργαλείο για το σκέπασμα του σπόρου και το σπάσιμο των σβώλων.
Όργος: Μονάδα μέτρησης για το χωρισμό του χωραφιού σε τμήματα
Οργιά: Μία μονάδα όργου (περίπου τρία βήματα)
Σποριά: Ειδικό σακίδιο για τη σπορά.



Το θέρισμα παλιά

 

Λιλέκια (δρεπάνια) και παλαμαριές

Το καλοκαίρι, από τον Ιούνιο και μετά, άρχιζε η διαδικασία του θερίσματος. Πρώτα η βρώμη και το κριθάρι που ωρίμαζαν νωρίς. Κατόπιν η βρίζα. Τελευταίο έμενε το σιτάρι.

 

Το θέρισμα ξεκινούσε από ένα μέρος του χωραφιού. Εκεί όλοι όσοι συμμετείχαν στο θέρισμα έμπαιναν στη σειρά και έπαιρναν τον όργο τους. Κάθε χεροβολιά την τοποθετούσαν πάνω στις καλαμιές. Οι μικρότεροι που ακολουθούσαν, τα έκαναν σωρούς. Πίσω από τους μικρούς ακολουθούσε αυτός που έδενε τα δεμάτια. Μαζί του πάντα είχε και έναν βοηθό. αυτός έβρεχε τα χερόβολα της βρίζας και τα χώριζε σε μικρά τμήματα τα οποία έδινε στον δέτη των δεματιών. Το δέσιμο των δεματιών ήταν τέχνη. Γινόταν με αυτοσχέδιο σχοινί από καλάμι βρίζας. Έβρεχαν το χερόβολο της βρίζας για να μαλακώσει το καλάμι και στη συνέχεια το χρησιμοποιούσαν για το δέσιμο του δεματιού. Για το δέσιμο του δεματιού χρησιμοποποιούσαν τον κλέτσιο. Μ΄ αυτόν στριφογύριζαν το σχοινί, που έδεναν το δεμάτι. Το δεμάτι έπρεπε να μη λύνεται εύκολα. Τέχνη ήταν επίσης και να δένονται ισοβαρή δεμάτια. Όταν δενόταν τα δεμάτια τα μετέφεραν σε ένα μέρος του χωραφιού και έκαναν τη δεματαριά. Αργότερα θα μεταφέρονταν με τα ζώα στο χώρο που γινόταν οι θημωνιές.


Η μεταφορά των δεματιών ήταν μια πολύ δύσκολη υπόθεση, αν και συνήθως την αναλάμβαναν παιδιά. Αν ο δέτης δεν είχε μεγάλη εμπειρία και το βάρος των δεματιών δεν ήταν ισοβαρές, στο δρόμο πάντα γυρνούσε το σαμάρι από το γαϊδούρι ή το άλογο και άρχιζε έτσι μεγάλος μπελάς. Ειδικά αυτά τα γαϊδούρια, όπου έβρισκαν επικίνδυνο μέρος εκεί έβρισκαν και έγερναν. Ποιος δεν τρόμαξε να περάσει φορτωμένος δεμάτια τη χαλασμένη στράτα.


Λεξιλόγιο
Όργος: Τμήμα του χωραφιού, σειρές από αυλακιές.
Χειρόβολιά: Το μάτσο από το σιτάρι που θέριζαν όσο έπιανε ο θεριστής με την παλαμαριά.
Χειρόβολο: Το δεμάτι από βρίζα. Ήταν μικρότερο σε όγκο από του σταριού.
Δεμάτι: Πολλές χεροβολιές μαζί έκαναν ένα δεμάτι.
Δεματαριά: Πολλά δεμάτια μαζί, όρθια βαλμένα, έτοιμα για μεταφορά.
Κλέτσιος: Ξύλινο εργαλείο για το δέσιμο των δεματιών.

 

 

Πηγή: https://www.argolidamagazine.gr/2021/04/blog-post_82.html?m=1