Η Αγία Βαρβάρα και τα παραδοσιακά έθιμα της Θράκης

Η Αγία Βαρβάρα και τα παραδοσιακά έθιμα της Θράκης

 

Στις 4 Δεκεμβρίου η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας. Η Αγία Βαρβάρα είναι προστάτιδα του πυροβολικού και των παιδιών, τα οποία τα φυλάει από τις σοβαρές παιδικές αρρώστιες.

 

Την ημέρα αυτή, σε όλη τη Θράκη φτιάχνεται από νωρίς η «Βαρβάρα», μια γλυκιά νηστίσιμη σούπα από σιτάρι, σταφίδες, σουσάμι, καρύδια και άλλους σπόρους, σύμφωνα με την παραδοσιακή συνταγή του κάθε σπιτιού και τόπου.

 

 

Το έθιμο αυτό λέγεται πως κρατάει από την εποχή που ο πατέρας της Αγίας Βαρβάρας, Διόσκουρος, άρχοντας της Ηλιούπολης και ιερέας των ειδώλων, βάλθηκε να εξοντώσει τους χριστιανούς δηλητηριάζοντας το ψωμί τους. Η Βαρβάρα όμως ειδοποίησε τους Χριστιανούς να αποφύγουν εκείνες τις μέρες το ψωμί και να βράζουν και να τρώνε ό,τι καρπούς είχαν φυλαγμένους στο σπίτι τους.

 

Έτσι, την παραμονή της γιορτής της τα σπιτικά συνηθίζουν να ετοιμάζουν τη "Βαρβάρα", βράζοντας στάρι και διάφορους καρπούς (καρύδια, μύγδαλα, ρόδια, σταφίδες) ή φρούτα (συνήθως μήλο) ψιλοκομμένα και μπόλικα μυρωδικά, όπως κανέλα. Τα ξημερώματα της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας, οι νοικοκυρές έστελναν σε γείτονες, συγγενείς και φίλους ένα πιάτο "βαρβάρα" και αυτοί τους ανταπέδιδαν το ίδιο. Στη "βαρβάρα" απέδιδαν ευεργετικές ιδιότητες (θεραπεία από την ευλογιά) και στην Αγία Βαρβάρα ότι δίνει δύναμη και πολλαπλασιάζει τα αγαθά.

 

Στη Δράμα, το έθιμο με τα καραβάκια της Αγίας Βαρβάρας στη λίμνη που στον πυθμένα της βρίσκονται τα θεμέλια από το παλιό εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας, είναι μια μέρα που περιμένουν και γιορτάζουν ιδιαίτερα τα παιδιά. 

 

Σύμφωνα με το θρύλο, όταν το 1830 η Δράμα κατακτήθηκε από τους Τούρκους, το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας γκρεμίστηκε για να χτιστεί στη θέση του ένα τζαμί. Τα σχέδια των κατακτητών όμως άλλαξαν ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας, όταν η περιοχή πλημμύρισε με νερό και έτσι το τζαμί δεν χτίστηκε ποτέ. Από τότε η Αγία Βαρβάρα έγινε η πολιούχος της Δράμας και ακριβώς απέναντι από τη λίμνη χτίστηκε η καινούρια εκκλησία της Αγίας.

 

Στη μνήμη αυτού, κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου, παραμονές της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας, αφήνονται στη λίμνη καραβάκια φτιαγμένα από παιδικά χεράκια πάνω στα οποία καίνε κεράκια, προσφέροντας στους θεατές ένα μοναδικό θέαμα. Ό,τι καιρό και να έχει, πάντα στις 3 Δεκεμβρίου μόλις σουρουπώσει οι μικροί καραβοκύρηδες βρίσκονται στις θέσεις τους και καμαρώνουν το καράβι τους μέχρι να καεί ή να πλεύσει μακριά μαζί με τα υπόλοιπα.

 

Πηγή: e-evros.gr

 

 

 

Μελεκούνι, ένα αρχαίο ελληνικό σνακ!

 Μελεκούνι, ένα αρχαίο ελληνικό σνακ!

 

Το μελεκούνι είναι ένα υγιεινό γλύκισμα και ξεχωρίζει για την υπέροχη γεύση και την υψηλή διατροφική του αξία.

 

Χρησιμοποιείται μυρωδάτο θυμαρίσιο μέλι που παράγεται από τα νησιά της Δωδεκανήσου, φυσικό σουσάμι, προστίθενται ολόκληρα αμύγδαλα, ξυσμένο πορτοκάλι – περγαμόντο και διάφορα μπαχαρικά ανάλογα με την περιοχή. Το μελεκούνι κόβεται σε σχήμα ρόμβου, είναι μαλακό και ελευθερώνει όλα τα αρώματα του τη στιγμή που το γεύεσαι.

 

Το μυστικό της συνταγής είναι η αγάπη και η χαρά των στιγμών που συνοδεύει το μελεκούνι και ο παραδοσιακός τρόπος παραγωγής του.

 

Είναι διαφορετικό από τα κοινά παστέλια και αυτό οφείλεται στα συστατικά του και στο τρόπο παρασκευής του. Τρώγοντας ένα μελεκούνι κανείς, νιώθει ωραία, ευχάριστα, κάνει ένα δώρο στον εαυτό του προσφέροντας του, τα πλούσια θρεπτικά συστατικά του μελιού και του σησαμιού και χωρίς να τον επιβαρύνει με περιττές θερμίδες.

 

Παράδοση:

Στο νησί της Ρόδου, σύμφωνα με την παράδοση, στους γάμους και τα βαφτίσια κερνάνε τους καλεσμένους μελεκούνι. Οι γυναίκες του χωριού από το οποίο κατάγεται το ζευγάρι, μαζεύονται όλες μαζί και σε γιορτινή ατμόσφαιρα με τραγούδι και χαρές, φτιάχνουν τα μελεκούνια τα οποία τα προσφέρουν στα καλέσματα και στην εκκλησία.

Ιστορικά προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα. Το μέλι και το σησάμι είχαν πολύ σημαντική θέση στη διαιτολόγιο των αρχαίων Ελλήνων. Γνώριζαν από τότε την υψηλή τους διατροφική αξία και ήρθε μετά από χιλιάδες χρόνια η επιστήμη να το αποδείξει.

 

Η ονομασία Μελεκούνι έχει ρίζες στην Αρχαία Ελλάδα.

Αποτελείται από 2 συνθετικά μελε και κούνι από το μέλι και το κουνί (κούνα-ες) όπως λέμε τους σπόρους στη Ρόδο. Προέρχεται από το κόκκων (του κόκκωνος) που στην Αρχαία Ελληνική γλώσσα σημαίνει σπόρος.

 

Μελεκούνι το καλύτερο «energy snack»

Το μελεκούνι σε σύγκριση με τρόφιμα τύπου ¨snack¨(με ίσες θερμίδες) όπως σοκολάτες, ντόνατς, μπισκότα, κρουασάν κ.α. έχει μακράν την υψηλότερη διατροφική αξία και προσφέρει εξαιρετικά θρεπτικά στοιχεία τα οποία είναι απαραίτητα στον άνθρωπο.

 

Ο θησαυρός της Ρόδου μας δίνει ενέργεια και υγεία.

Μελέτες έχουν δείξει ότι το μελεκούνι έχει ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία και συμβάλλει στη μακροζωία. Αυτό οφείλεται στα δύο κυριότερα συστατικά του το αναποφλοίωτο σουσάμι και το μέλι.

 

Μελεκούνι Ρόδου

 

Συνταγή

2 κιλά σουσάμι
2 κουταλάκια γλυκού σκόνη κανέλα

2 κουταλάκια γλυκού σκόνη γαρύφαλλο
2 κιλά μέλι (θυμαρίσιο κατά προτίμηση)
500 γραμμάρια αμύγδαλα
1 κουταλάκι γλυκού χυμό λεμονιού

 

Εκτέλεση

Πλένουμε καλά το σουσάμι και το αφήνουμε να στραγγίσει σε σίτα.

 

Σε βαθύ μεγάλο μπολ ανακατεύουμε το σουσάμι με την κανέλα και το γαρύφαλλο.

 

Εν τω μεταξύ βάζουμε το μέλι σε βαθιά, απλωτή κατσαρόλα και το τοποθετούμε σε μέτρια φωτιά. Μέσα στο μέλι ρίχνουμε 1 κουταλάκι του γλυκού χυμό λεμονιού για να δέσει καλύτερα και να πάρει επιπλέον άρωμα. Το αφήνουμε να βράσει και ανακατεύουμε με μεγάλη ξύλινη κουτάλα. Για να καταλάβουμε αν είναι έτοιμο το μέλι, ρίχνουμε λίγο μέσα σε μπολάκι με νερό (σε θερμοκρασία δωματίου). Μόνο αν το μέλι μαζεύεται σαν μαλακιά καραμέλα σε μπαλίτσα είναι έτοιμο.

 

Το κατεβάζουμε αμέσως από την φωτιά και το ρίχνουμε μέσα στο μπολ με το μείγμα σουσαμιού. Ανακατεύουμε καλά με μία ξύλινη κουτάλα μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά.

 

Απλώνουμε το μείγμα όπως είναι χλιαρό, σε μια παχιά στρώση (3 εκ. περίπου) πάνω σε ένα μεγάλο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο κομμάτι λαδόκολλας. Περιμένουμε να κρυώσει λίγο.

 

Με το ίδιο ξύλο που μοιάζει με χάρακα, κόβουμε λωρίδες κατά μήκος και κόβουμε κομμάτια σε σχήμα ρόμβου, τοποθετώντας το μαχαίρι διαγώνια καθώς χωρίζουμε τα κομμάτια (διαστάσεις περίπου 5Χ5 cm).

 

Τυλίγουμε ένα-ένα τα μελεκούνια σε κομμάτια διάφανης ζελατίνας.

 

 

Πηγή πληροφοριών, μελισσοκομική Δωδεκανήσου

 

Πηγή: newsbomb.gr