10 λόγοι που μου αρέσουν οι παραδοσιακοί χοροί

1. Χορεύω γιατί μαθαίνω τα ήθη και τα έθιμα του τόπου, έτσι ανακαλύπτω και την ιστορία της Ελλάδας

2. Χορεύω γιατί μέσα από τον χορό και τα μαθήματα αναπτύσσεται ένα ομαδικό κλίμα και πνεύμα, χωρίς την ομάδα δεν θα μπορούσα να χορέψω τόσο καλά και τόσο αυθόρμητα

3. Χορεύω γιατί ξεχνάω για λίγο τα προβλήματά μου, μεταφέρομαι έτσι σε έναν δικό μου κόσμο

4. Χορεύω γιατί ο χορός είναι έκφραση, εκφράζομαι μέσα από την κίνηση, τη μελωδία, τους στίχους

5. Χορεύω γιατί μέσα από το χορό αισθάνεσαι τη ζωή, υπάρχουν τραγούδια που είναι λυπητερά, όμως πρέπει και αυτά να τα χορέψεις, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή

6. Χορεύω γιατί νιώθω πως μεταδίδω τη σκυτάλη των γενεών, ο χορός είναι κάτι αρχέγονο και πρέπει να διατηρηθεί και στις νέες ηλικίες

7. Χορεύω γιατί ο χορός σημαίνει δίψα για ζωή, σημαίνει πως δε σου αρέσει η στασιμότητα, αλλά σου αρέσει να προχωράς και να εξελίσσεσαι

8. Χορεύω γιατί όταν βρίσκομαι μπροστά σε κοινό και φοράω τη φορεσιά νιώθω περήφανος, σαν να εκπροσωπώ τον τόπο μου και την ιστορία της πατρίδας μας

9. Χορεύω γιατί ο χορός δεν έχει ηλικία, τόπους, σημαίες και γλώσσες, αν γνωρίζεις τα βήματα τότε μπορείς να χορέψεις κι εσύ

10. Χορεύω γιατί συναντώ τον εαυτό μου, με ανακαλύπτω μέσα από αυτό

Πηγή : Γιώργος Ιατρίδης

80 Χρόνια από την Ιστορική Επέτειο του ΟΧΙ

 

Χρόνια Πολλά Ελλάδα! 

Ογδόντα χρόνια μετά την ημέρα που η Ελλάδα μπήκε επισήμως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τον αγώνα της, ογδόντα χρόνια από την ημέρα που σηματοδότησε το έπος του ’40 και την ηρωική Εθνική Αντίσταση,Μια ιστορική επέτειος που εορτάζεται πολύ διαφορετικά και βρίσκεται στον αστερισμό της πανδημίας. 

Χρόνια Πολλά με υγεία! Χρόνια Πολλά κρατώντας τη δύναμη που έχει η ψυχή μας , το ηθικό μας, η μνήμη μας !

Άγιος Δημήτριος: Αρματωμένος την Αρματωσιά του Θεού

 Άγιος Δημήτριος: Αρματωμένος την Αρματωσιά του Θεού

 

Ο άγιος Δημήτριος μαζί με τον άγιο Γεώργιο, είναι τα δυό παλληκάρια της χριστιανοσύνης. Αυτοί είναι κάτω στη γη, κ οἱ δυό αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ είναι απάνω στον ουρανό. Στα αρχαία χρόνια τους ζωγραφίζανε δίχως άρματα, πλην στα κατοπινά τα χρόνια, τους παριστάνουνε αρματωμένους με σπαθιά και με κοντάρια και ντυμένους με σιδεροπουκάμισα. Στον έναν ώμο έχουνε κρεμασμένη την περικεφαλαία και στον άλλον το σκουτάρι, στη μέση είναι ζωσμένοι τα λουριά που βαστάνε το θηκάρι του σπαθιού και το ταρκάσι πόχει μέσα τις σαγίτες και το δοξάρι. Τα τελευταία χρόνια, ύστερα από το πάρσιμο της Πόλης, οι δυό αυτοί Άγιοι και πολλές φορές κι ἄλλοι στρατιωτικοί Άγιοι, ζωγραφίζουνται καβαλλικεμένοι απάνω σε άλογα, σε άσπρο ο άγιος Γεώργης, σε κόκκινο ο άγιος Δημήτρης. Κι ὁ μεν ένας κονταρίζει ένα θεριό κι ὁ άλλος έναν πολεμιστή, τον Λυαίο.

 

Η συνέχεια του άρθρου στη σελίδα Λαογραφική Παράδοση 2020.