Η λατρεία της Παναγίας και η παράδοση

Κείμενο: Στέλλα Κλαδαρά Εικόνα Παναγία Τρυφώτισα εξ Αίνου-13ος αι. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη από θειική προστασία και παρηγοριά. Πρέπει να αισθάνεται πως δεν είναι μόνος αλλά πρέπει να νιώθει πάντα πως κάποιος ενδιαφέρεται γι αυτόν και τον στηρίζει στο δύσκολο αγώνα της επιβίωσής του. Ο απλός άνθρωπος νιώθει το Θεό σαν τον προστάτη του, τον βοηθό του στην καθημερινή ζωή του, τον θέλει να τον ανακουφίζει στις αρρώστιες και να τον συντρέχει στις δύσκολες στιγμές. Αυτό όμως που είναι καταφύγιο του και βάλσαμο για την ελληνική ορθόδοξη ψυχή, είναι η πίστη στην Παναγία. Η Μητέρα του Χριστού, η Μεγάλη Μάνα της Χριστιανοσύνης, με τα ήμερα και καλοσυνάτα μάτια της επιβλέπει και προστατεύει όλους από τον πόνο και τη θλίψη. Είναι η ενσάρκωση της αγάπης, του πόνου και της παρηγοριάς. Ποιος είναι αυτός που δεν παρακάλεσε την Παναγία να μεσιτεύσει στο Γιο της για βοήθεια. Άπειρα είναι τα θαύματα που ο λαός της αποδίδει και πάντα το όνομά της συνυφάνθηκε με την προστασία των δυναστευομένων, καταφύγιο των διωκομένων και αδικούμενων. Την Παναγία δόξασαν οι μεγάλοι υμνωδοί που Την αποκάλεσαν Αειμακάριστο, Αμόλυντη, Άχραντη, Υπερευλογημένη, Ρόδο αμάραντο, Ελέους πηγή, Τείχος απροσμέτρητο, Άγκυρα ναυτιλομένων. Αλλά και ο απλός λαός που επικαλείται της χάρης Tης, της αποδίδει και τα ονόματα Κοσμοσώτειρα, Τρυφώτισσα, Ελεούσα, Παντάνασσα, Γρηγορούσα, Γλυκοφιλούσα, Οδηγήτρια, Γιάτρισσα, Κυρά των Αγγέλων, Γοργοεπήκοη, Παραμυθιά, Παχνιώτισσα, Ηλιόκαλη, Μεγαλόχαρη, Φανερωμένη, Πλατυτέρα των Ουρανών, Παντοβασίλισσα, Αρχαγγελιώτισσα κ.ά. Πάνω από 6.000 ονόματα έχουν αποδώσει στη χάρη Της. Ο λαός και ιδιαίτερα οι γυναίκες στα δημοτικά τραγούδια μας, μετέφεραν στο πρόσωπό Της τα γεγονότα σταθμούς που σχετίζονται με τις φάσεις εκείνες του ανθρώπινου βίου από τη γέννηση ως το θάνατο όπως η γέννηση, η μητρότητα κ.ά. Η συνέχεια του άρθρου στη Σελίδα Λαογραφική παράδοση 2021