Γλωσσοδέτες

Γλωσσοδέτες

 

 

 

20 γλωσσοδέτες που μάθαμε όταν ήμασταν παιδιά και ακόμη δεν μπορούμε να τους πούμε σωστά.

 

Στην ελληνική λαογραφία ο γλωσσοδέτης είναι μια φράση ή σειρά λέξεων που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε είναι δύσκολο να προφερθεί σωστά με μεγάλη ταχύτητα.

Χρησιμοποιείται συνήθως σαν λεκτικό παιχνίδι μεταξύ παιδιών κατά τη διάρκεια του οποίου πρέπει κανείς να επαναλάβει ή να επαναλαμβάνει συνεχώς ταχύτερα, λέξεις που μοιάζουν μεταξύ τους.

 

Ας δούμε μερικούς γλωσσοδέτες που σίγουρα προσπαθήσαμε όλοι μας λίγο πολύ μικροί να τους πούμε πολύ γρήγορα αλλά σίγουρα μερικούς δεν τα καταφέραμε και ακόμη μπερδευόμαστε.

 

Καλημέρα καμηλιέρη, καμηλιέρη καλημέρα.

 

 

Ανεβαίνω, κατεβαίνω, μπαινοβγαίνω κι ανεβομπαινοβγαινοκατεβαίνω. Βρίσκω πόρτες κλειδωτές, κλειδωμένες και κλειδαροαμπαρωμένες.

 

 

Ανέβηκα στην τζιντζιριά, τη μιντζιριά, τη τζιντζιμιντζιχοντζιριά να κόψω τζίντζιρα, μίντζιρα, τζιντζιμιντζιχόντζιρα. Κι έσπασε η ντζιντζιριά, η μιντζιριά,η ντζιντζιμιντζιχοντζιριά και μου ‘πεσαν τα ντζίντζιρα, τα μίντζιρα, τα τζιντζιμιντζιχόντζιρα.

 

 

Κάστανα βραστά σκαστά με τη βραστή σκαστή κουτάλα.

 

 

Εκκλησούλα μολυβδοκολοπελεκητή, ποιος σε μολυβδοκολοπελεκητούσε; Ο γιος του μολυβδοκολοπελεκητή.

 

 

Φίλος έδωσε σε φίλο τριαντάφυλλο με φύλλο. Φίλε φύλαγε το φύλλο, μην το δώσεις σε άλλο φίλο.

 

 

Η συκιά μας η διπλή, η διπλογυριστή, κάνει τα σύκα τα διπλά, τα διπλογυρι-γυριστά. Πάει ο σκύλος ο διπλός, ο διπλογυρι-γυριστός, να φάει τα σύκα τα διπλά, τα διπλογυρι-γυριστά.

 

 

Ο γιος του Ρουμπή, του Κουμπή, του ρουμποκομπολογή, βγήκε να ρουμπέψει, να κουμπέψει, να ρουμποκομπολογέψει, και τον πιάσαν οι ρουμπήδες, οι κουμπήδες, οι ρουμποκομπολογήδες.

 

 

Μια πάπια, μα ποια πάπια; Μια πάπια με παπιά.

 

 

Έφαγα και χόρτασα, ζεστά ξερά, σκαστά κουκιά, μετη ζεστή ξερή, σκαστή κουτάλα.

 

 

Μια κούπα καπακωτή, μια κούπα ξεκαπάκωτη μια κούπα καπακωμένη, μια κούπα ξεκαπακωμένη!

 

 

Πίτα σπανακόπιτα, σπανακολαδόπιτα, πίτα σπανακόπιτα, σπανακολαδοφραγκόσυκο, παντζαροκολοκυθόπιτα.

 

 

Η μάνα μου η ασπρογούνα, η μάνα μου η μαυρογούνα, άσπρο μαύρο το γουνί της και το παραγούνι της.

 

 

Δω στα κάτω κόβουν πεύκα. Τάχα πεύκα κόβουν τάχα; Τάχα πέφτ’ ο πεύκος κάτω;

 

 

Η μυγδαλιά μου η τσιγδαλιά μου, η μυγδοτσιγδοκοκαλιά μου, κάνει μυγδαλίδια, τσιγδαλίδια, μυγδοτσιγδοκοκαλίδια.

 

 

Βαρέλι νεροβάρελο, ποιος σε νεροβαρελόδενε; Του νεροβαρελοδέτη ο γιος.

 

 

Της καρέκλας το ποδάρι, ξεκαρεκλοποδαρώθηκε. Ποιος το ξεκαρεκλοποδιάρισε; Ο ξεκαρεκλοποδαράς.

 

 

Ο παπάς ο παχύς, έφαγε παχιά φακή. Γιατί παπά παχύ, έφαγες παχιά φακή;

 

 

Ο τζίτζιρας ο μίτζιρας ο τζιτζιμιτζιχότζιρας, ανέβυκε στη τζιτζιριά στη μιτζιριά στη τζιτζιμιτζιχοτζιριά, να κόψει τζίτζιρα μίτζιρα τζιτζιμιτζιχότζιρα.

 

 

 

Πηγή: https://www.citypatras.gr/psychagogia/mustreads/20-glossodetes-poy-mathame-otan-imastan-paidia-akomi-mporoyme-na-toys-poyme-sosta