Ο Μήνας Σεπτέμβριος στην Ελληνική Παράδοση

ζωγραφικός πίνακας του Claudio da Firenze

Παροιμίες για τον Σεπτέμβριο

Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο.

Βοηθάει ο Άη- Γιάννης και ο Σταυρός, γιομίζει το αμπάρι κι ο ληνός.

Θέρος, τρύγος, πόλεμος.

Μάρτη και Σεπτέμβρη ίσια τα μεσάνυχτα. [:ισημερία]

Στον Τρυγητή σιτάρι σπείρε και στο πανηγύρι σύρε.

Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια.

Τον Τρυγητή τ’ αμπελουργού πάνε χαλάλι οι κόποι.

Του Σεπτέμβρη οι βροχές, πολλά καλά μας φέρνουν.

Του Σταυρού αρμένιζε και του Σταυρού δένε.

Του Σταυρού κοίτα και τ’ Άη Γιωργιού ξεκίνα.

Του Σταυρού σταύρωνε και δένε.

Του Σταυρού σταύρωνε και σπέρνε.

(Πηγή: Οι 12 μήνες της Αλκης Κυριακίδου- Νέστορος)

Ο Σεπτέμβρης είναι ο ένατος μήνας του χρόνου. Το όνομά του, όμως, σημαίνει έβδομος, από το λατινικό septem= εφτά. Ήταν έβδομος ο Σεπτέμβρης, όταν το έτος των Ρωμαίων άρχιζε από τον Μάρτη· πριν δηλαδή καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά η 1ηΙανουαρίου. Η 1η Σεπτεμβρίου ήταν επίσης για τους Ρωμαίους η τρίτη πρωτοχρονιά (εκτός από την 1η Μαρτίου), η οποία μάλιστα διατηρήθηκε και στο Βυζάντιο και είναι ακόμη, όπως ξέρουμε, η αρχή του εκκλησιαστικού έτους.

Η συνέχεια του άρθρου στην σελίδα Λαογραφική Παράδοση 2018 ...